TINOS on the run

Μια μικρή, γρήγορη βόλτα, από Περάστρα για Λουτρά μαζί με το γιό μου.  Ναι, σε κείνο το τοπίο που γίνομαι γραφικός να λέω ότι με γοητεύει και δεν χορταίνω να περπατάω. Πόσα νάχει πιά να δεις από Περάστρα ως τα Λουτρά; θα πει κανείς. Για μένα έχει και για πολλούς ακόμη έχει.  Το πρόβλημα είναι με κείνους που δεν πιστεύουν πως έχει πολλά για να δεις. Έλεγα λοιπόν πως θα γράψω για το τοπίο, για την απίστευτη γεωμετρία που συναντάς σε σημεία που δεν το περιμένεις, για όγκους που φωτίζονται και εξέχουν ο ένας από τον άλλον με μοναδικό τρόπο, ...για αδίδακτη αρχιτεκτονική τοπίου, που την μίλησε στην ψυχή του χτίστη ο τόπος και η ανάγκη, ...έλεγα να πω και πάλι για τα μονοπάτια που συστρέφονται σε ένα άφωνο πλέγμα που μπορεί να σε πάρει και να σε πάει όσο πιο μέσα μπορείς να πας στον εαυτό σου, γιατί, ας μην κοροϊδευόμαστε, ... το κάθε μονοπάτι πηγαίνει όπου θέλει η ψυχή σου να πάει , κι΄εσύ επιλέγεις μονοπάτι ανάλογα με αυτήν την ψυχή. Έλεγα λοιπόν πως θα γράψ

Έχετε πάει ποτέ για φαγητό και να μην σας νοιάζει η ποιότητα του φαγητού, αρκεί να είναι πολύ ;  Να καθίσετε δηλαδή στην ταβέρνα και να πείτε του σερβιτόρου: « Δεν με νοιάζει τι θα φέρεις, αρκεί να είναι πολύ! » Τόχετε κάνει ποτέ; Μάλλον όχι. Γιατί;  Μα γιατί είναι απολύτως ανόητο, βλακώδες, ηλίθιο το να θες να φας απλώς πολύ και ας είναι και χάλια το φαγητό.  Κοντολογίς, γιατί θα κάνεις κακό στον εαυτό σου κυρίως λόγω της κακής ποιότητας του φαγητού! Πάμε από την άλλη τώρα: έχετε ακούσει ταβερνιάρη να σας λέει, «Το φαγητό μου είναι χάλια και η κουζίνα μου μέσ’ τη βρωμιά και την δυσωδία, αλλά, αν δεν καθήσεις να φας σε μένα θα κλείσει το μαγαζί και θα μείνουν άνεργοι τόσοι άνθρωποι! »   Μάλλον ούτε αυτό τόχετε ακούσει ποτέ. Αυτά με το φαγητό. Συμφωνούμε.  Με τα κανάλια όμως; Ναι, τα τηλεοπτικά κανάλια λέω.  Που ξαφνικά μας έπιασε η φαγούρα και πέσαμε σε περισυλλογή για το πόσα πρέπει να υπάρχουν.. . Δεν είδα καμμιά ευαισθησία παρόμοια με του φαγητού όταν για τόσα