ΣΤΗΝ ΠΕΛΕΚΑΝΙΑ
Άντε, σήμερα θα σας πάω μέχρι το λαγκάδι της Χαλακιάς, που πάνω ψηλά φτάνει μέχρι στης Κόρης τον Πύργο και καταλήγει ανάμεσα στους όρμους Βαθύ και Μαντρισιά , στον Σκαλό Γ υ αλό . Η διαδρομή έγινε κάτω από εκτυφλωτικό Ήλιο, ιδρώσαμε, στραβοπατήσαμε, πισωδρομήσαμε πολλές φορές για να βρούμε το κατέβασμα, και την ευχαριστηθήκαμε μέχρι την τελευταία σταγόνα νερού στο σακκίδιό μας. Ο ξάδερφός μου κι' εγώ. Δεν ξέρω τί να γράψω. Ένας απλός περίπατος από τον Άγιο Πέτρο της Χαλακιάς μέχρι απέναντι από την Πελεκανιά , το σημείο δηλαδή, όπου πελέκαγαν για να βγάλουν πέτρα. "Αγά λι - αγάλι, β ρε παιδιά ν' ανοίξουν τα πανιά μας να βγούμε στο Σκαλό Γ υ αλό μεσ' την Π ελ ε κανιά μας ." Αυτή είναι η εικόνα στο ξεκίνημα. Κατάλευκοι άξαχες, κατοικιά, καταστέγια και μάντρες. Στο βάθος δεξιά ο γκρίζος γίγαντας είναι τα Καμπιά. Τί να σας πώ... Γιατί κάποιος φωτογραφίζει τρείς άξαχες που λάμπουν στον Ήλιο; Δεν έχω ιδέα. Ίσως γιατί η μνήμη είναι κοντή