TINOS on the run

Κλείνει μάτι ο Αύγουστος με μιά δεύτερη πανσέληνο ακριβώς στο τέλος του, που γίνεται έτσι μεγαλοπρεπές και θεατρικό. Κλείνει μάτι ο Αύγουστος και το κάτω χείλι μας σπρώχνει τ' απάνω σε μια γκριμάτσα γεμάτη λύπη, που λέει "Τί να κάνουμε, όλα κάποτε τελειώνουν..."   Τί να κάνουμε, τελειώνουν οι μέρες της άδειας, μικραίνουν οι μέρες, όλο αυτό που περιμένεις όλον τον χρόνο εξαερώνεται λίγο-λίγο, στιγμή τη στιγμή, αρπάζεται απ' το μελτέμι και φεύγει γι' αλλού. Γύρω στις έντεκα πετάγεται από τη μύτη το ΠΗΝΕΛΟΠΗ , περνάει ξυστά στο νησί, πιό κοντά από κάθε άλλο,  οι πιό βιαστικοί επιβάτες θα μπορούσαν να πηδήξουν στη θάλασσα και να κολυμπήσουν τα λίγα μέτρα ως τις παραλίες, ορισμένες ξεπατωμένες απ' το τσιμέντο, αλλά και πάλι καλύτερες από 'κει που έρχονται όλοι τούτοι. Μετά, πίσω του τρέχουν το ΣΟΥΠΕΡ ΦΕΡΡΥ και το ΙΘΑΚΗ , τα παιδιά περιμένουν τα απόνερα, το κύμα τους, να πηδήξουν πάνω του, να του ξεφύγουν, να τραμπαλιστούν. Οι υπόλ

Όχι, δεν πρόκειται για περιγραφή της επίσκεψης κάποιου πολιτικού στο χωριό μας, λυπάμαι που σας απογοητεύω και ντροπή μου που έβαλα τόσο γενικόλογο τίτλο... Δυστυχώς, απ' ό,τι φαίνεται, οι πολιτικοί μας διακοπίστηκαν αλλού κι' έτσι χάσαμε την μοναδική ευκαιρία να απολαύσουμε τις γεμάτες ενδιαφέρον για την πορεία του τόπου μας φάτσες τους... Πίσω στο κυρίως θέμα μας και γρήγορα και να μην ξαναπιάσω τέτοια κατηγορία αντικειμένων στο στόμα μου... Ο Καραγκιόζης, ο κανονικός και αξιοπρεπέστατος δηλαδή,  ήρθε στα Κελλιά για μια παράσταση στο θεατράκι του χωριού, που ο Σύλλογος Κοινότητας Καλλονής έχει αρχίσει και αξιοποιεί με τον καταλληλότερο τρόπο. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι, ο κόσμος, ειδικά μόλις αφήσει τις τσιμεντένιες φυλακές του, θέλει να μαζεύεται με οποιαδήποτε αφορμή και να περνάει κάποιες ώρες ο ένας στην έστω αόριστη συντροφιά των άλλων. Το θεατράκι, λοιπόν, γέμισε πάλι από κόσμο, που ήρθε να παρακολουθήσει το " Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο Σκιών Κωνσταντίνου Βαμβακ