ΔΩΣΕ ΚΙ' ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΚ@Τ@ !
Έχετε πάει ποτέ για φαγητό και να μην σας νοιάζει η ποιότητα του φαγητού, αρκεί να είναι πολύ;
Να καθίσετε δηλαδή στην ταβέρνα και να πείτε του σερβιτόρου:
«Δεν με νοιάζει τι θα φέρεις, αρκεί να είναι πολύ!» Τόχετε κάνει ποτέ;
Μάλλον όχι. Γιατί;
Μα γιατί είναι απολύτως ανόητο, βλακώδες, ηλίθιο το να θες να φας απλώς πολύ και ας είναι και χάλια το φαγητό.
Κοντολογίς, γιατί θα κάνεις κακό στον εαυτό σου κυρίως λόγω της κακής ποιότητας του φαγητού!
Πάμε από την άλλη τώρα: έχετε ακούσει ταβερνιάρη να σας λέει,
«Το φαγητό μου είναι χάλια και η κουζίνα μου μέσ’ τη βρωμιά και την δυσωδία, αλλά, αν δεν καθήσεις να φας σε μένα θα κλείσει το μαγαζί και θα μείνουν άνεργοι τόσοι άνθρωποι!»
Μάλλον ούτε αυτό τόχετε ακούσει ποτέ.
Αυτά με το φαγητό. Συμφωνούμε.
Με τα κανάλια όμως; Ναι, τα τηλεοπτικά κανάλια λέω.
Που ξαφνικά μας έπιασε η φαγούρα και πέσαμε σε περισυλλογή για το πόσα πρέπει να υπάρχουν...
Δεν είδα καμμιά ευαισθησία παρόμοια με του φαγητού όταν για τόσα χρόνια μας ταΐζανε σκατά σε χρυσοποίκιλτα πιάτα.
Ή έχετε διαφορετική άποψη για την ποιότητα που μας σερβίρανε;
Εκτός κι’ αν θεωρείτε πως τα πρωινάδικα με επιδείξεις μαγιό και εσωρρούχων με κοντινά πλάνα στους πισινούς και τα μπούστα των μοντέλων στις έντεκα το πρωί είναι πιάτο γκουρμέ...
Ή πως το σταύρωμα και το ξεσταύρωμα των ποδιών της Μενεγάκη και το πλούσιο, πλαστικό της μπούστο είναι απαραίτητη πληροφορία για να διάγουμε έναν ευαγή βίο.
Μήπως όμως, είναι οι εκπομπές εμπορίας κλάμματος και ανθρώπινου πόνου που θα μας λείψουν; Το να περιμένουμε μετά μανίας το λεπτό που η κάμερα θα κλείσει πάνω στα βουρκωμένα μάτια του οποιουδήποτε πονεμένου;
Ίσως οι τηλεπωλήσεις και οι αγγελίες με καυτά μοντέλα που περιμένουν με το χέρι στο ακουστικό;
Πιθανόν οι αναλύσεις των ενδυματολογικών προτιμήσεων που κάνει το ένα κανάλι στο προσωπικό του άλλου καναλιού να είναι το απαύγασμα της ποιότητας και να μην είμαι σε θέση να το καταλάβω.
Ή οι εκπομπές με μαγειρέματα, που στο κάτω κάτω είναι οι πιο αθώες…
Τα σίριαλ σκουπίδια;
Οι επαναλήψεις σειρών εικοσαετίας;
Τα τηλεπαιχνίδια;
Δεν μπορεί, κάτι απ΄όλα αυτά θα πρέπει να μας λείψει, αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια καούρα για το πόσα κανάλια θα έχουμε!
Δεν λέω άλλα, τα ξέρουμε όλοι γιατί τα φάγαμε στην μάπα, απλώς, βάλτε το χέρι στην καρδιά και δώστε έναν βαθμό από το ένα ως το δέκα στην ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης.
Αν είπατε από μέσα σας οποιονδήποτε αριθμό πάνω από το τρία, ζείτε σε ένα παράλληλο σύμπαν που οι υπόλοιποι αδυνατούμε να βρούμε την πόρτα για να περάσουμε.
«Και γιατί θάπρεπε να μας νοιάζει η ποιότητα των καναλιών;» Λέει κάποιος. «Οποιανού δεν του αρέσει, την κλείνει ή αλλάζει κανάλι.»
Εδώ όμως είναι η μεγάλη απάτη από τους απολογητές της σαβούρας και των μπάζων!
Γιατί η τηλεόραση είναι μέσο διαμόρφωσης αντίληψης, άρα συνείδησης!
Δεν μπορείς να λες,
«Αυτά τα σκατά έχω αν δεν σ’ αρέσει πήγαινε σε άλλο μαγαζί!»
την στιγμή που όλοι τριγύρω είναι συνεννοημένοι να πουλάνε τα ίδια σκατά και νηστικός δεν μπορείς να μείνεις!
Και κανείς δεν είναι αναγκασμένος να κλείσει την τηλεόραση. Απλώς, έχει δικαίωμα σε κάτι που δεν είναι σκουπίδι!
Το ότι τα κανάλια είναι υποχρεωμένα να έχουν εκπομπές πολιτισμού, παιδικές εκπομπές, ντοκιμαντέρ και ξέρω γω τι άλλο, το ξέρει κανείς; Όχι. Ασφαλώς και προβλέπεται από τον νόμο, αλλά, ποιος θα τους κυνηγήσει; Ο υπουργός που βγαίνει στα παράθυρα των ίδιων καναλιών;
Κάπως έτσι λοιπόν πέσαμε μέσα στον βόθρο και ξεχαστήκαμε. Συνηθίσαμε και την μυρωδιά, την γλίτσα, την βρώμα του καθενός σερβιτόρου και την ανηθικότητα του ταβερνιάρη, γίναμε ένα μ’ αυτούς, ξεχάσαμε πως έχουμε δικαιώματα και θα πρέπει να τα αναζητήσουμε.
Το ότι τα παραδοσιακά βιβλιοπωλεία κλείνουν το περνάμε στο ντούκου και προβάλλουμε τις διακοπές του τάδε αστέρα παρουσιαστή πρωινάδικου στο τάδε νησί σαν μεγάλο και σοβαρό γεγονός!
Αμ, τα βιβλιοπωλεία και τα ντοκιμαντέρ και οι εκπομπές πολιτισμού είναι που παράγουν σκεπτόμενους ανθρώπους.
ΑΛΛΑ, δεν φέρνουν λεφτά, δεν τραβάνε διαφημίσεις γιατί δεν έχουν τηλεθέαση.
Και οι δραγάτες των καναλιών δεν επενδύσανε γιατί είναι ιδεολόγοι-διαφωτιστές, επενδύσανε για να βγάλουν λεφτά με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, από τις διαφημίσεις ή από τις διασυνδέσεις, τα ρουσφετάκια και την διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Η ΕΡΤ;
Ναι, υπάρχει και η ΕΡΤ.
Και υπάρχει και το κρατικό ραδιόφωνο, του οποίου η απόσταση από τον επόμενο ποιοτικό ιδιωτικό σταθμό είναι μεγάλη, σχεδόν τεράστια...
Πείτε αλήθεια: όταν πέσετε πάνω σε μια ταινία άνω του μέσου όρου, σε μια εκπομπή όπου συζητιέται τέχνη και πολιτισμός, σε μια εκπομπή επιστημονικού χαρακτήρα, είστε ή δεν είστε σίγουροι πως βλέπετε κρατική τηλεόραση;
Είναι απλό: ποιο κανάλι θα προτιμήσει έναν βραβευμένο Ιρανό σκηνοθέτη από μια ταινία με τον Σβαρτσενέγκερ και πολλή δράση;
Κανένα.
Πόσες διαφημίσεις θα τραβήξει η ταινία είναι το μοναδικό κριτήριο "ποιότητας"!
Που χωρίς διαφημίσεις η ΕΡΤ χρειάζεται να επιδοτείται από εμάς. Γιατί παίζει εκτός ανταγωνισμού ή μάλλον, κάνει αυτό που οφείλει: διαχειρίζεται την συχνότητα με σεβασμό. Δεν είναι όλες οι εκπομπές καλές, ούτε οι δημοσιογράφοι αστέρια, ούτε όλα γίνονται σωστά.
Αλλά, για φανταστείτε να έπρεπε και τα άλλα κανάλια να είχαν παρόμοιες εκπομπές που δεν τραβάνε διαφημίσεις και θα σας έλεγα εγώ για διαφημίσεις και τηλεθέαση!
Δεν με νοιάζει, λοιπόν, το πόσα κανάλια θα μείνουν.
Να καθίσετε δηλαδή στην ταβέρνα και να πείτε του σερβιτόρου:
«Δεν με νοιάζει τι θα φέρεις, αρκεί να είναι πολύ!» Τόχετε κάνει ποτέ;
Μάλλον όχι. Γιατί;
Μα γιατί είναι απολύτως ανόητο, βλακώδες, ηλίθιο το να θες να φας απλώς πολύ και ας είναι και χάλια το φαγητό.
Κοντολογίς, γιατί θα κάνεις κακό στον εαυτό σου κυρίως λόγω της κακής ποιότητας του φαγητού!
Πάμε από την άλλη τώρα: έχετε ακούσει ταβερνιάρη να σας λέει,
«Το φαγητό μου είναι χάλια και η κουζίνα μου μέσ’ τη βρωμιά και την δυσωδία, αλλά, αν δεν καθήσεις να φας σε μένα θα κλείσει το μαγαζί και θα μείνουν άνεργοι τόσοι άνθρωποι!»
Μάλλον ούτε αυτό τόχετε ακούσει ποτέ.
Αυτά με το φαγητό. Συμφωνούμε.
Με τα κανάλια όμως; Ναι, τα τηλεοπτικά κανάλια λέω.
Που ξαφνικά μας έπιασε η φαγούρα και πέσαμε σε περισυλλογή για το πόσα πρέπει να υπάρχουν...
Δεν είδα καμμιά ευαισθησία παρόμοια με του φαγητού όταν για τόσα χρόνια μας ταΐζανε σκατά σε χρυσοποίκιλτα πιάτα.
Ή έχετε διαφορετική άποψη για την ποιότητα που μας σερβίρανε;
Εκτός κι’ αν θεωρείτε πως τα πρωινάδικα με επιδείξεις μαγιό και εσωρρούχων με κοντινά πλάνα στους πισινούς και τα μπούστα των μοντέλων στις έντεκα το πρωί είναι πιάτο γκουρμέ...
Ή πως το σταύρωμα και το ξεσταύρωμα των ποδιών της Μενεγάκη και το πλούσιο, πλαστικό της μπούστο είναι απαραίτητη πληροφορία για να διάγουμε έναν ευαγή βίο.
Μήπως όμως, είναι οι εκπομπές εμπορίας κλάμματος και ανθρώπινου πόνου που θα μας λείψουν; Το να περιμένουμε μετά μανίας το λεπτό που η κάμερα θα κλείσει πάνω στα βουρκωμένα μάτια του οποιουδήποτε πονεμένου;
Ίσως οι τηλεπωλήσεις και οι αγγελίες με καυτά μοντέλα που περιμένουν με το χέρι στο ακουστικό;
Πιθανόν οι αναλύσεις των ενδυματολογικών προτιμήσεων που κάνει το ένα κανάλι στο προσωπικό του άλλου καναλιού να είναι το απαύγασμα της ποιότητας και να μην είμαι σε θέση να το καταλάβω.
Ή οι εκπομπές με μαγειρέματα, που στο κάτω κάτω είναι οι πιο αθώες…
Τα σίριαλ σκουπίδια;
Οι επαναλήψεις σειρών εικοσαετίας;
Τα τηλεπαιχνίδια;
Δεν μπορεί, κάτι απ΄όλα αυτά θα πρέπει να μας λείψει, αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια καούρα για το πόσα κανάλια θα έχουμε!
Δεν λέω άλλα, τα ξέρουμε όλοι γιατί τα φάγαμε στην μάπα, απλώς, βάλτε το χέρι στην καρδιά και δώστε έναν βαθμό από το ένα ως το δέκα στην ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης.
Αν είπατε από μέσα σας οποιονδήποτε αριθμό πάνω από το τρία, ζείτε σε ένα παράλληλο σύμπαν που οι υπόλοιποι αδυνατούμε να βρούμε την πόρτα για να περάσουμε.
«Και γιατί θάπρεπε να μας νοιάζει η ποιότητα των καναλιών;» Λέει κάποιος. «Οποιανού δεν του αρέσει, την κλείνει ή αλλάζει κανάλι.»
Εδώ όμως είναι η μεγάλη απάτη από τους απολογητές της σαβούρας και των μπάζων!
Γιατί η τηλεόραση είναι μέσο διαμόρφωσης αντίληψης, άρα συνείδησης!
Δεν μπορείς να λες,
«Αυτά τα σκατά έχω αν δεν σ’ αρέσει πήγαινε σε άλλο μαγαζί!»
την στιγμή που όλοι τριγύρω είναι συνεννοημένοι να πουλάνε τα ίδια σκατά και νηστικός δεν μπορείς να μείνεις!
Και κανείς δεν είναι αναγκασμένος να κλείσει την τηλεόραση. Απλώς, έχει δικαίωμα σε κάτι που δεν είναι σκουπίδι!
Το ότι τα κανάλια είναι υποχρεωμένα να έχουν εκπομπές πολιτισμού, παιδικές εκπομπές, ντοκιμαντέρ και ξέρω γω τι άλλο, το ξέρει κανείς; Όχι. Ασφαλώς και προβλέπεται από τον νόμο, αλλά, ποιος θα τους κυνηγήσει; Ο υπουργός που βγαίνει στα παράθυρα των ίδιων καναλιών;
Κάπως έτσι λοιπόν πέσαμε μέσα στον βόθρο και ξεχαστήκαμε. Συνηθίσαμε και την μυρωδιά, την γλίτσα, την βρώμα του καθενός σερβιτόρου και την ανηθικότητα του ταβερνιάρη, γίναμε ένα μ’ αυτούς, ξεχάσαμε πως έχουμε δικαιώματα και θα πρέπει να τα αναζητήσουμε.
Το ότι τα παραδοσιακά βιβλιοπωλεία κλείνουν το περνάμε στο ντούκου και προβάλλουμε τις διακοπές του τάδε αστέρα παρουσιαστή πρωινάδικου στο τάδε νησί σαν μεγάλο και σοβαρό γεγονός!
Αμ, τα βιβλιοπωλεία και τα ντοκιμαντέρ και οι εκπομπές πολιτισμού είναι που παράγουν σκεπτόμενους ανθρώπους.
ΑΛΛΑ, δεν φέρνουν λεφτά, δεν τραβάνε διαφημίσεις γιατί δεν έχουν τηλεθέαση.
Και οι δραγάτες των καναλιών δεν επενδύσανε γιατί είναι ιδεολόγοι-διαφωτιστές, επενδύσανε για να βγάλουν λεφτά με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, από τις διαφημίσεις ή από τις διασυνδέσεις, τα ρουσφετάκια και την διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Η ΕΡΤ;
Ναι, υπάρχει και η ΕΡΤ.
Και υπάρχει και το κρατικό ραδιόφωνο, του οποίου η απόσταση από τον επόμενο ποιοτικό ιδιωτικό σταθμό είναι μεγάλη, σχεδόν τεράστια...
Πείτε αλήθεια: όταν πέσετε πάνω σε μια ταινία άνω του μέσου όρου, σε μια εκπομπή όπου συζητιέται τέχνη και πολιτισμός, σε μια εκπομπή επιστημονικού χαρακτήρα, είστε ή δεν είστε σίγουροι πως βλέπετε κρατική τηλεόραση;
Είναι απλό: ποιο κανάλι θα προτιμήσει έναν βραβευμένο Ιρανό σκηνοθέτη από μια ταινία με τον Σβαρτσενέγκερ και πολλή δράση;
Κανένα.
Πόσες διαφημίσεις θα τραβήξει η ταινία είναι το μοναδικό κριτήριο "ποιότητας"!
Που χωρίς διαφημίσεις η ΕΡΤ χρειάζεται να επιδοτείται από εμάς. Γιατί παίζει εκτός ανταγωνισμού ή μάλλον, κάνει αυτό που οφείλει: διαχειρίζεται την συχνότητα με σεβασμό. Δεν είναι όλες οι εκπομπές καλές, ούτε οι δημοσιογράφοι αστέρια, ούτε όλα γίνονται σωστά.
Αλλά, για φανταστείτε να έπρεπε και τα άλλα κανάλια να είχαν παρόμοιες εκπομπές που δεν τραβάνε διαφημίσεις και θα σας έλεγα εγώ για διαφημίσεις και τηλεθέαση!
Δεν με νοιάζει, λοιπόν, το πόσα κανάλια θα μείνουν.
Με νοιάζει το τι θα δείχνουν.
Σχόλια