ΦΟΡΟΙ, ΛΟΙΠΟΝ...

Εξ' απ' ανέκαθεν πάντα και πάλαι ποτέ, που λέει και ένας φίλος, ΦΟΡΟΙ...

Κατ' αρχάς, λοιπόν, το κράτος  σε απογράφει, να ξέρει ποιός είσαι, πού μένεις, πού τέλος πάντων μπορεί να σε βρίσκει άμα έχει τις ανάγκες του, που απ' ό,τι φαίνεται, είναι πολλές..:

Και μετά, το κράτος  αρχίζει να βάζει το χέρι στην πανταλόνα. 
Την δικιά μας.
"ΔΙΠΛΟΤΥΠΟΝ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΣ", για "διατροφήν ζώων" με "προσαύξησιν" και "τόκους υπερημερίας". Έτος 1952.

Αν τύχει και σ' αφήσει καμμιά θειά ένα τοσοδά χωραφάκι, τότε...   "ΔΙΠΛΟΤΥΠΟΝ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟΝ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΣ". Έτος 1926.

Και μήπως η αφαίμαξη σταμάταγε στη μέση του πολέμου; Αντιθέτως. Και η γλώσσα των δημοσίων εγγράφων πάντα επιτακτική, στα όρια του προσβλητικού, σα να σου γίνεται μεγάλη χάρη που σου κατενεμήθει φόρος... Έτος 1942.

Πάμε και στα αγρέλια; Τρύγησες ελίτσες; Έβγαλες λαδάκι; 
Ε, τότε σου χρειάζεται ένα "ΔΙΠΛΟΤΥΠΟΝ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΣ ΦΟΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ"! Έτος 192_

Αλλά, επειδή αυτό δεν είναι αρκετό για να θρέψουμε τόσους και τόσους κοπρίτες, πάρε κι' ένα διπλότυπο ακόμα! Έτος 1932.

Και τί λέει τούτο 'δω;
"ΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ". Έτος 1953.

Και τελικώς και γενικώς και ειδικώς και επειδή δεν μπορεί ο πάσα ένας να φοροδιαφεύγει κι' επειδής δεν μπορούμε  να σκεφτούμε πώς αλλιώς να σας τα πάρουμε, ορίστε κι΄ένας "Φόρος Προϊόντων Γής"! 

Που πα να πει, πλήρωσες τα σύκα και τις εληές και όλα τ΄άλλα, αλλά πού ξέρω εγώ πως δεν έβγαλες και τίποτε ραδίκια, ζοχούς ή βρούβες  αφορολόγητες;! Έτος 1951.

Ε, μετά πώς ν' αντέξει και τούτη 'δω η δύστυχη; 
Έτος 1917...