ΟΙ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΕΣ ΤΩΝ 20 ΗΜΕΡΩΝ

Κυττάχτε τώρα πόσο όμορφα έρχονται και "κουμπώνουν" τα πράγματα με ό,τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα. 
Λέγαμε προηγουμένως ότι, έχει γίνει σαφές πως οι "ευρωπαίοι φίλοι" μας, μας θέλουν σε συγκεκριμένες, προκαθορισμένες θέσεις εργασίας. Θέσεις παροχής υπηρεσιών, όπως λέγονται. 
Γιατί όμως, αναρωτηθήκατε ποτέ;

Την απέχθεια τού παρόντος blog για τα εκτρωματικά, μυκονιάτικης αντίληψης και αισθητικής καλοκαιρόσπιτα που έχουν καταστρέψει την εικόνα του νησιού την γνωρίζετε. 

Ειδικά η Νότια Τήνος, που ατυχεί έχοντας πλάτη στον Βοριά και ταυτόχρονα θέα στην θάλασσα, έχει χάσει σε πολλά σημεία κάθε Τηνιακό ίχνος, έχει χαμένη προσωπικότητα.

Εννοώ ότι, πως είτε στην Τήνο είσαι είτε οπουδήποτε αλλού, το ίδιο και το αυτό.

Έχουμε επίσης πει και στο παρελθόν ότι, ο αριθμός των απούλητων σπιτιών στην Τήνο κυμαίνεται από 600 έως 1500. Να πούμε 1000 σπίτια για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι;

Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει λοιπόν, είναι: Ποιός θα αγοράσει όλα αυτά τα καλοκαιρόσπιτα;;;

Έλα μου ντε! Ποιός;;;
Διαβάστε άρθρο που περιφέρεται στο διαδίκτυο και θα καταλάβετε:

"Μια πολυτελής βίλα σε ένα νησί ήταν σύμβολο status για πολλούς Έλληνες κατά τη διάρκεια της μεγάλης άνθησης που γνώρισε η κτηματαγορά τα προηγούμενα χρόνια και η οποία χρηματοδοτήθηκε κυρίως με δανεικά.

Έπειτα από έξι χρόνια ύφεσης, όμως, ακόμη και παραθεριστικές κατοικίες - τρόπαια πωλούνται σε τιμές ευκαιρίας, σημειώνει σε άρθρο της η εφημερίδα Financial Times, αναφερόμενη στις τεράστιες ευκαιρίες που κρύβει για τους ξένους η ελληνική κτηματαγορά, καθώς οι τιμές για βίλες αξίας 6 - 10 εκατομμυρίων ευρώ έχουν πέσει 50%.

Σύμφωνα με τη μεσίτρια Κατερίνα Σαμαροπούλου, η οποία μιλά στην εφημερίδα, μια επένδυση σε κάποιο ακίνητο στην Ελλάδα σήμερα είναι "ευκαιρία ζωής".

Δεν έχω να προσθέσω τίποτε.
Πληρωνόμαστε κατάμουτρα τις επιλογές μας όταν ψάχναμε "ανάπτυξη" για το νησί και χτίζαμε, χτίζαμε, χτίζαμε, μη λογαριάζοντας σε ποιό βάθος είναι ο πάτος τού βαρελιού! 

Ε, λοιπόν, αδερφάκια, ο πάτος ήταν πιό κοντά και δεν φαινότανε κάτω από τα ευρουδάκια για χάρη των οποίων το διαλύσαμε το νησάκι...

Και χτίζοντας καλοκαιρόσπιτα, κωλόσπιτα προορισμένα να κατοικηθούν είκοσι και όχι παραπάνω μέρες τον χρόνο, δεν σκεφτήκαμε πως ανοίγαμε την ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ για να παραδοθεί το νησί σε ξένα χέρια!

Και μάλιστα, φτάσαμε στο σημείο να εκλιπαρούμε όποιον-όποιον να έρθει και να αγοράσει απ΄τον δικό μας πάγκο καλοκαιρόσπιτο!!!

Ναι, είμαστε πολύ καλοί και πολύ βολικοί, θα σας κάνουμε και δρόμο για όπου θελήσετε, φτάνει νάρθετε, να μείνετε, νάχουμε και 'μεις καμμιά δουλίτσα, κανένα μεροκαματάκι, κανένα μερεμέτι, ό,τι νάναι... 

Ναι, παντοπωλείον "Η Αφθονία"; 
Εσύ 'σαι κυρ Στέφανε; 
Να στείλεις σπίτι ένα κιλό μακαρόνια, τον γιό τον πήρανε τυλιχτή σε γυράδικο, μισό κιλό καφέ από τον καλό,  βάλε ένα κουτί μαρμελάδα, δύο κουτιά μαρμελάδα, κυρ-Στέφανε, μόλις πουλήσαμε κι΄άλλο καλοκαιρόσπιτο, κυρ-Στέφανε, και βάλε και τρεις σοκολατίτσες για τα παιδιά, η κόρη έπιασε δουλειά σερβιτόρα στην καφετέρια, βάλε και εκατόν πενήντα γραμμάρια ζαμπόν κυρ-Στέφανε, το δώσαμε το χωραφάκι της γιαγιάς, την Δευτέρα αρχίζουν τα μπετά, κάντα διακόσια τα γραμμάρια το ζαμπόν κυρ-Στέφανε! 
Ακούς κυρ-Στέφανε; Ακούς; 
ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΜΕ ΤΟ ΝΗΣΙ, ΚΥΡ-ΣΤΕΦΑΝΕΕΕΕΕ!!!