Ξανά-μανά τα ίδια σκατά...

Δεν καταλαβαίνω και πολύ καλά...

Αλλά, μου φαίνεται πως δεν έχουν καμμιά συστολή πλέον. Μας δείχνουν ξεδιάντροπα τα επόμενα σχέδιά τους ξέροντας πως δεν έχουμε καμμία ικανότητα αντίδρασης.

Δηλαδή, θέλει πολύ φοβερά μάτια για να δείς το δεκανίκι της ΔΗΜΑΡ που παραχωρείται στον ΣΥΡΙΖΑ για να καταφέρει να βγει στις επόμενες εκλογές;

 Και θέλει πολύ να το συνδυάσεις με την επάνοδο της κυρα-Γιάννας Δασκαλάκη στα πράγματα; 

Και με την εντελώς τυχαία έκδοση του βιβλίου της, που εντελώς τυχαία μιλάει για το έλλειμα ηγεσίας, κυρίως; Μα, ναι! Κόντευα να το ξεχάσω! Η Γιάννα ήταν εκείνη που είχε φροντίσει να συστήσει στον Αλέξη την αμερικάνικη εταιρεία που έστησε επικοινωνιακώς το παλλικάρι μας στις τελευταίες εκλογές..!

Κάπως μου κάνει σαν να έχει έρθει η σειρά του ομίλου της, της δικής της παρεούλας για να ξαναφάει... 

Γιατί μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, η χώρα παραδόθηκε στον έτερο καπαδόκη, τον Μπόμπολα, για περίπου μια δεκαετία. 

Ε, τώρα μάλλον είναι η δεκαετία της άλλης κλίκας. Να φτιάξουμε κει μεις, σου λέει τα νέα μας τζάκια. Γιατί όσα φτιάξαμε στους Ολυμπιακούς έχουν χάσει έδαφος. Πάμε γι’ άλλα λοιπόν. Που θα έχουν να κάνουν και με τα ενεργειακά αποθέματα, να μην το ξεχνάμε. Και οι Αγγελοπουλαίοι έχουν κάποια σχέση με αυτά ή κάνω λάθος...

Ο Αλέξης, είτε μας αρέσει είτε όχι, θα γίνει πρωθυπουργός. Όχι ένας αριστερός πρωθυπουργός. Απλά, ένας πρωθυπουργός. 

Και πάνω στην χάρτα που γράφει τα δικαιώματά μας ως έθνος (πουφ! κακιά λέξη!) θα του δείξουν μέχρι πού μπορεί να βάζει τα στρατιωτάκια του. Και μόλις τα ξεπερνάει τα όρια αυτά, κάποιος μπαμπούλας θα του τα θυμίζει.

Δεν φταίει ούτε ο Αλέξης ούτε κανείς. Εδώ που μας έλαχε να καθόμαστε, πάνω στο σταυροδρόμι*, δεν μπορεί να μας αφήσουν να διαχειριζόμαστε μόνοι μας την κίνηση. Απλό.

Μόνο, να... 

Βλέπω μια καθυστέρηση στα έσοδα από τις φορολογικές δηλώσεις και μάλιστα εν μέσω κρισάρας, που προκλήθηκε από ασυντόνιστες κινήσεις ολωνών μας. 

Έχει κατατεθεί το 11% μόλις των φορολογικών δηλώσεων και οι παρατάσεις φτάνουν μέχρι τέλος Αυγούστου! 

Πρώτη φορά στα χρονικά τέτοια καθυστέρηση!

Λέω λοιπόν, πως τελικώς έχουμε δύναμη στα χέρια μας. Απλώς λείπει εκείνος ο ηγέτης που θα μπορέσουμε να τον εμπιστευτούμε και να συνταχθούμε δίπλα του για να πάρουμε ένα αποτέλεσμα, να δείξουμε τα δόντια μας. 

Ειδικά τώρα, που έχει περίτρανα αποδειχθεί, κόντρα σε κάθε ευσεβή πόθο του Κ.Κ.Ε., πως ολοκληρωτική απεργία δεν μπορεί να γίνει γιατί οι ιδιωτικοί υπάλληλοι φοβούνται!!! 

Οι πορείες και οι καθιστικές διαμαρτυρίες δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα και είναι βαλβίδες ανακούφισης, απολύτως ελεγχόμενες! 

Όσο για την βία και ειδικά την ένοπλη βία, αυτή καταλήγει να είναι συστημική και φέρνει περισσότερη βία.

Μήπως μια νέα μορφή αντίστασης είναι εφικτή, όμως... 

Μήπως πρέπει να πάρουμε σοβαρά τον ρόλο μας και να ξανααγαπήσουμε τον τόπο μας; 

Και να νιώσουμε πως από εμάς εξαρτάται..;

*στην εικόνα φαίνεται το άγαλμα της Εκάτης, της θεότητας των σταυροδρομιών και ειδικά των τρίστρατων.