ΟΙ ΓΕΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ

Κι’ έτσι αποφασίστηκε οι επερχόμενες γενιές να μεγαλώσουν μέσα στο μίσος. Το ελληνάκι θα μισεί το γερμανάκι. 

Το γερμανάκι ήδη διδάσκεται στα σχολεία του και στα πανεπιστήμιά του πόσο τεμπέλης είναι το ελληνάκι, το ιταλάκι και όλα τα παιδάκια του νότου. 

Άρα, επειδή το μέλλον της ευρώπης δεν είναι παίξε γέλασε, το γερμανάκι θα μάθει πως πρέπει να επιβάλλει την δική του, την μοναδική του, την δογματική απόψή του με κάθε κόστος. 

Και φοβάμαι πως, σιγά-σιγά θα αρχίσουν απ’ έξω-απ’ έξω να επαναθεωρούν τον μακαρίτη τον Χίτλερ και να ανακαλύπτουν πως σε πολλά σημεία είχε δίκιο, που ήθελε να στήσει την ευρώπη στα μέτρα του. 

Εξάλλου, πάντα έτσι «έπαιζαν» οι γερμανοί το παιχνίδι. Οι μισοί έβγαζαν τα μάτια της ανθρωπότητας κι’ οι άλλοι μισοί έκαναν πως δεν ήξεραν τίποτα. 

Και βλέπω ν’ αρχίζει ν’ ανατέλλει μια νέα ευρώπη, προαποφασισμένης δομής και λειτουργίας. 

Η κρίση είναι για την ευρώπη η δική της 11^η Σεπτεμβρίου, οι κατάδικοί της δίδυμοι πύργοι, η πράξη μιας εσωτερικής τρομοκρατίας, που θα φέρει όσα βολικά έφερε για την αμερική εκείνη η πασίκλαυστη ημέρα. 

Τα παιδιά είναι το μέλλον όλου του κόσμου. 

Κι’ εμείς τα βάλαμε από τα παιδικάτα τους να μισήσουν τό 'να τ’ άλλο. Να βλέπουν τα άλλα σαν δεσπότη ή σαν δεσποζόμενο. Άμα χτυπήσεις τα νιάτα, χτύπησες κάθε ελπίδα βελτίωσης. Πέτυχαν...

Ποτέ πιά δεν θα δούμε με ίδια μάτια τους βόρειους, που δεν χάνουν ευκαιρία να μας «χτυπάνε» σε κάθε στιγμή το πόσο ανίκανοι είμαστε σε σχέση μ’ αυτούς. 

Με τη σειρά μας, ποτέ δεν θ’ αφήσουμε ούτε έναν γερμανό που θα πατήσει το ποδαράκι του στην ελλάδα αμαρκάριστο από το στίγμα του φασίστα. Κι’ έτσι θα εκδικούμαστε ο ένας τον άλλον για πολλά χρόνια ακόμα.

Θα πεις, μέρες που είναι αυτά σκέφτεσαι;

Αυτά σκέφτομαι. 

Γιατί πάνε τρία χρόνια τώρα που αυτή η απειλή έχει στοιχειώσει κάθε μέρα, ακόμη και αυτή, της Ανάστασης στο νησί μου...