Τού Λαζάρου...

"Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια
ήρθε η Κυριακή που τρών' τα ψάρια!
Που'σουν, Λάζαρε, πού'νε η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κ' η αδελφή σου!
-Ημουνα στη γη, στη γη χωμένος
κάτω στους νεκρούς, νεκρούς αναστημένους! "

 

Το Σάββατο του Λαζάρου, λοιπόν, σηματοδοτεί την πορεία προς την Ανάσταση. Η ανάσταση του Λαζάρου, μάλιστα, θεωρείται από πολλούς η «πρώτη Λαμπρή», αφού η ανάσταση εκ νεκρών τού αγαπημένου φίλου τού Χριστού προαναγγέλει και την δική του ανάσταση.
Ο Λάζαρος από την άλλη, εμπνέει μεγάλο σεβασμό στην παράδοση. Πήγε στον άλλο κόσμο και γύρισε με την μεσολάβηση του ίδιου του Χριστού!

Τα όσα είδε στον άλλον κόσμο τον άφησαν αγέλαστο για την υπόλοιπη ζωή του.
 

«Πες μας Λάζαρε τι είδες
εις τον Άδη που επήγες.
Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι
να ξεπλύνω το φαρμάκι,
της καρδούλας μου το λέω
και μοιρολογώ και κλαίω.
Του χρόνου πάλι να ‘ρθουμε,
με υγεία να σας βρούμε,
και ο νοικοκύρης του σπιτιού
χρόνια πολλά να ζήσει,
να ζήσει χρόνια εκατό
και να τα ξεπεράσει».


Δε γέλασε παρά μονάχα μια φορά όταν είδε κάποιον χωρικό στο παζάρι να κλέβει μια στάμνα και να φεύγει κρυφά.
Βρε τον ταλαίπωρο, είπε. Για ιδές τον πώς φεύγει με το κλεμμένο σταμνί. Ξεχνάει ότι κι αυτός είναι ένα κομμάτι χώμα, όπως και το σταμνί. Το ‘να χώμα κλέβει τ’ άλλο. Μα δεν είναι να γελούν οι πικραμένοι;” και χαμογέλασε.

Σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας ακόμη και σήμερα φτιάχνουν ομοιώματα του Λαζάρου από ψωμί σε μορφή σπαργανωμένου (φασκιωμένου) ανθρώπου.

 

Στα Κελλιά μια μορφή αυτού του ψωμιού ήταν η Λαζάρα.
Μια απλή παραλλαγή του καθημερινού ψωμιού, διακοσμημένου με ρεβύθια.

Από την βασική ζύμη του ψωμιού λοιπόν, παίρνουμε ένα κομμάτι ζυμάρι, το απλώνουμε να γίνει σαν πίτα και προσθέτουμε στην επιφάνειά του ρεβύθια, που έχουμε βάλει στο νερό από το προηγούμενο βράδυ. 
Αφήνουμε σε μια ζεστή γωνιά...
 ...σκεπασμένο με κουβέρτα για να γίνει...
...και ψήνουμε κανονικά, όπως το ψωμί.
Αυτή είναι η Λαζάρα. Αν όλα έχουν πάει καλά, το χρώμα της πρέπει να είναι ροδοκόκκινο και τα ρεβύθια τραγανά απ΄έξω και τρυφερά στο εσωτερικό τους.


Καλή Ανάσταση !








Εκτέλεση: Αδελαΐς Αρμάου-Παπαδοπούλου & Γιάννης Παπαδόπουλος

Σχόλια

Ο χρήστης Γιακορ είπε…
Κρίμα, δεν θα προλάβω να τη δοκιμάσω. ´Ερχομαι τη Μεγάλη Πέμπτη.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΓΕΜΑΤΟ ΒΛΑΚΕΣ...

ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ...

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕ ΤΟ ΔΟΛΛΑΡΙΟ !