Να' χαμαν και να' μασταν, λέει...
Οι Έλληνες έχουμε ένα βασικότατο χαρακτηριστικό: είμαστε ο λαός που θα ήθελε να είναι κάτι άλλο, κάπου αλλού, κάποιος άλλος , με άλλη παρέα. Είμαστε στην πλατεία της γειτονιάς και πίνουμε το καφεδάκι μας: «Νάμασταν τώρα Βάρκιζα..» Πάμε στην Βάρκιζα: «Νάμασταν τώρα στο νησί...» Πάμε στο νησί: «Νάμασταν τώρα Κουφονήσια, έχεις πάει Κουφονήσια;» Πάμε Κουφονήσια: «Κάτι φιλαράκια πήγανε Μαλδίβες, μιλάμε εξωτικά τελείως, άλλο πράμα...» Πάμε Μαλδίβες με διακοποδάνειο και γυρνάμε. Μετά από ένα χρόνο: «Τί να μας πούνε κι’ οι Μαλδίβες... Κάτουρο η θάλασσα και κάτι τσούχτρες ναααα... Και ούτε ένα φραπεδάκι, ρε κολλητέ σε ολόκληρο νησί !» Πάμε για φαγητό στο ταβερνάκι: «Να σε πάω ‘γω να φας κοψίδι σ’ ένα ταβερνάκι στα Άνω Πετράλωνα...» Πάμε στα Άνω Πετράλωνα: «Έχεις πάει λίμνη Πλαστήρα πούχει ένα μαγαζί και κάνει φοβερό παστό;» Αγοράζουμε αυτοκίνητο: «Είδες το καινούργιο AUDI ;» Παίρνουμε επιτέλους το AUDI : «Έβγαλε η NISSAN ένα καινούργιο SUV , άλλο πράμα...» Σκιαζόμαστε στην παραλία κάτ